دوزبانگی در نظام آموزشی ایران (بررسی اجمالی عملکرد تحصیلی، هویت و تطبیق با نظام های آموزشی سایر کشور ها)

مقاله حاضر به تعریف اجمالی از دوزبانگی و برنامه‌های آموزش دوزبانگی می‌پردازد. این مقاله همچنین تعدادی از مطالعات و بررسی‌های انجام‌شده در ایران و جهان در ارتباط با تأثیرات آموزش دوزبانه و اهمیت زبان مادری را به‌صورت خلاصه ارائه می‌دهد. سیاست و برنامه‌ریزی دوزبانی و آموزشی ایران به‌صورت خلاصه موردنقد و ارزیابی قرار می‌گیرد. بخش عمده مطلب به بررسی سیستم آموزش دوزبانه و مدل‌های آن و همچنین تطبیق سیستم آموزشی ایران با نظام آموزشی کشورهای مطرح در سیستم آموزشی ازجمله سوئد و سوئیس اختصاص دارد. همچنین یکی از محتوای این مقاله بررسی اهمیت تدریس زبان بومی دوزبانه‌ها است. لذا نیاز به تدریس زبان بومی از سه چشم‌انداز مطالعه شده است. در رویکرد علمی شرایط لازم برای دوزبانه‌ها برای بهره‌مندی از امتیازها و تأثیرهای مثبت دوزبانگی (مثل کنترل شناختی، خلاقیت و حل مسئله) تبیین می‌گردد. رویکرد دوم به مسئولیت سیاست‌گذاران زبان فرهنگی در دو محور بوم‌شناسی زبان و هویت می‌پردازد. رویکرد سیاسی با بررسی دو مقوله «چالش‌های بین‌المللی و خارجی» و «چالش‌های داخلی» به ارتباط تنگاتنگ زبان و سیاست اشاره‌کرده، بر لزوم بازنگری در سیاست زبانی و عدالت آموزشی تأکید می‌کند.